Thursday 17 May 2012

जस्ट इमॅजिन...

जस्ट इमॅजिन...
आपल्या शरीरातील सर्व अवयव एकमेकांशी बोलू लागले तर...
तर ते काय बोलतील.....

तर एकदा एक ईसम रात्री झोपल्या नंतर ....
मन : झोपला एकदचा दिवस भर नुसते हैराण केले या माणसाने

डोळे : नाहीतर काय, आज तर याने मला नको नको ते पाहायला लावले

हात : काय रे आज नक्की केले तरी काय

डोळे : अरे याची नजर खुपच वाइ ट आहे, घरी बायको असताना देखील, हा
आपला ऑफीस मधे स्टेनो वर ला इन मारतो.. तिला नुसता खालून वरुन
न्याहळात असतो, ती आली की हा लगेच मझा डावा डोळा मिचकावतो.
असा राग येतो ना.. आज तर त्याने काहारच केली, नको नको ते अश्लील मूवी
ऑफीस मधे पाहत राहिला....मला तर मझीच लाज वाटली...

कान : आणि मला हे सगळे ऐकायला लागले, मी आयुष्यात कधी, असे ऐकले न्हवते
ते आज ऐकले, नुसता कानात काड्या घालत असतो... कानात एवढा म ळ, झा ला
तो धड काढतही नाही...

पाय : अरे काय तुमची बडबड चालू आहे, जरा कुठे आराम कर त होतो....

डोळे : नमस्कार, राव, आजकाल तुमचे जास्त दर्शन होत नाही.. आणि कसे होणार..
तुमच्याकडे पाहायला गेलो की हे नउ महिन्याचे गरोदर असल्यासारखे हे पोट
पुढे दिसते... त्यामुळे कधी चाललत तर च तुमचे दर्शन होते.. तुमचे आपले
बर चालल दिसताय...

पाय: कसल डोंबलाचे चांगले चालल य, हा माणूस एवढ खा खा खातो, एवढ वजन
वाढवून ठेवले आहे की चालताना जीव नकोसा होतो, गूडघे एवढे दुखतात म्हणून
सांगू ,क धी एकदा आडवा पडतो असे वाटते....

पोट: मगास्पासून ऐकतोय, त्याला मी काय करणार...या जिभेचे चोचले खूप आजकाल वाढले आहेत, जरा काय खायचे दिसले तर लगेच सुरूवात.. आपल्या पोटा ला किती लागते,
याचा जरा सुधा विचार करत नाही, नुसतेच हवर्‍या सारखे तुटून पडतात... आज तर
याने श्रावणात चिकेन खाल्ले, मझा धर्मच भ्रष्ट केला... एवढे तिखट खाल्ले की...
पोटाची नुसती आग आग होतेय.. पोट ही एवढे पसरत चालले आहे की, पॅंट ची बटने सुधा
लागत नाही...

जीभ : हे बघा यात मझा काही दोष नाही. याचे मन च टाळ्या वर नाही. नुसतेच चंचल आहे.

मन : हे पहा, मी आपल्या मेंदूचे आ देश पा ळतो...

हात : मझयाबाबतीत सांगतो, दिवसभर हा कंप्यूटर वर फेस बुक वरील धमालवाडीतल्या
मित्रांबरोबर टाइम पास कर त बसतो, एवढी बोटे दुखतत म्हणून सांगू, जेवतांना हात सुधा
तोंड पर्यंत पोहोचताना खूप त्रास होतो.. कधी कधी तर कुठल्या हाताने कुठले काम करायचे हे सुधा त्याला क ळ त नाही...उजवा आणि डावा सुधा क ळ त नाही.. आज तर त्याने डाव्या हाताची बोटे सुजवुन ठेवली आहेत..आता त्याला हे माहीत नाही का, आपला डावा हात किती महत्वाचा आहे ते... सकाळचे वांदे होणार..

दात:  आज तर याने चिकन खाताना मला एवढे हैराण केले की... माजे दोन भा उ दुखायला लागले. आम्ही ३२ पैकी फक्ता २८ च उरलोय, असेच चालत राहीले तर..आमच्या सर्वांचे राम नाम सत्य होण्यास वेळ लागणार नाही..

हृदय : मी तुमच्या सर्वांच्या भावना समजू शकतो, पण मला कोण समजून घेणार...माझ्याकडे
फक्ता एकाच खास व्यक्तीला ठेवायची जागा असते.. पण या ईसामने एवढे कप्पे केलेत की काय विचारू नका. तुम्हा सर्वांना किमान दिवसभरात थोडा तरी आराम करावयास मिळतो.
माझ्या  नशिबात तर ते पण नाही...याचा जन्माहोयच्या आधीपासून मी धडधडतोय ....
 पण शरीराचा भार आता पेलवत नाही.कधी मी बंद पडेन हे सांगता येत नाही

No comments:

Post a Comment